قَالَ مولانا مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَیهِمَا السَّلام:
طُوبَى لِشِیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکِینَ بِحُبِّنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا
الثَّابِتِینَ عَلَى مُوَالَاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا
أُولَئِکَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ
قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِینَا بِهِمْ شِیعَةً
وَ طُوبَى لَهُمْ هُمْ
وَ اللَّهِ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ .
حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام فرمودند:
خوشا به حال شیعیان ما، آنان که در غیبت قیام کننده‌ی ما
به رشته‌ی دوستی ما چنگ می‌زنند،
بر قبول سرپرستی ما پایدارند،
و نیز از دشمنان ما بیزار و با ایشان دشمنند.
ایشان از مایند و ما از ایشانیم،
آن ها از این که ما پیشوایان ایشانیم و
ما بدین که ایشان شیعه‌ی مایند، راضی هستیم.
خوشا بر حال ایشان! (بهشت جایگاهشان باد)،
به خدای قسم که در روز قیامت هم درجه‌ی ما خواهند بود!
بحار الانوار ج51: ص151، ح 6.